एक तरी मैत्रीण असावी
चारचौघीत उठून दिसावी
बोलली नाही तरी निदान
समोर बघून गोड हसावी !
एक तरी मैत्रीण असावी
जिच्याशी निर्मळ संवाद असावा
कधीतरी छोट्या भांडणाचा
एखादाच अपवाद असावा..
एक तरी मैत्रीण असावी
आयुष्याच्या अनोळखी वळणावर
तुमच्या व्यथा वेदनांवर
तिने घालावी हळूच फुंकर..
एक तरी मैत्रीण असावी
जिच्या मैत्रीत विश्वास रुजावा
तुमचासुद्धा खांदा कधी
तिच्या दुःखाने भिजावा..
एक तरी मैत्रीण असावी
चांदणीसारखी मैत्रीच्या आकाशात
मित्रांचे दिवे मावळले म्हणजे
चालावं पुढे तिच्याच प्रकाशात....
प्रत्येक कॉलेजबाहेर
असतो एक कट्टा
सुट्टी लागताच कोलेजला
पडतो बिचारा एकटा
वावरत असते तरुणाइ
हौउन तिथे दंग
अनेक रंग मिसळुन मिळतो
कट्ट्याला त्याचा रंग
चहा दोघात मारायचा असतो,
सिगरेट चौघात फ़ुंकायची असते
अभ्यासाच्या विषयाला मात्र
इथे नेहेमीच बंदी असते
सिगरेटचा ब्रॅन्ड असतो,
प्रत्येकाचा आपला आपला
हिरवळीचा विषय मात्र
सगळ्यांच्या जीव्हाळ्याचा
प्रोफ़ेसर चा उल्लेख "तो" ने करायचा
इथे असतो नियम
कित्येक पिढ्या आल्या गेल्या
कट्टा मात्र कायम
वेगळी भाषा असते इथली
वेगळे असतात कायदे
सिनीअर्स बरोबर चकाट्या पिटायचे
असतात इथे फ़ायदे
नापास हौउन यायला इथे
नसते कधी बंदी
दर वर्षी येतात इथे
नवे नवे पंछी
निवांत बसावे इथे मित्रांशी बोलत
बिन्धास्त बसावे इथे फ़ुलपाखरे मोजत
नसतो कट्टा साधसुधा,
असते एक कॉलेज
कट्ट्याशिवाय कॉलेज आम्ही
मानत नाही कॉलेज
ती माझ्याशी बोलायची,
रोज गोड हसायची,
कधी कधी माझी
वाट बघत थांबायची....
दुसरी एकही मुलगी
माझ्याशी कधी बोलायची नाही,
ही पोरगी मात्र
माझी पाठ कधी सोडायची नाही....
तिच्या आयुष्यातल्या गमती
ती रोज मला सांगायची,
मी नवी लिहिलेली कविता
सारखी वाचायला मागायची....
एकदा मला म्हणाली
"तू माझ्यावर कध्धीच कविता करत नाही !"
तेव्हा मला समजलं....
तिला माझी एकही कविता कळत नाही
कुणाच्या इतक्याही जवळ जावू नये
की आपल्याला त्याची सवय व्हावी
तडकलेच जर ह्रुदय कधी
जोडताना असह्य वेदना व्हावी
डायरीत कुणाचे नाव इतकीही येऊ नये
की पानांना ते नाव जड व्हावे
एक दिवस अचानक त्या नावाचे
डायरीत येणे बन्द व्हावे
स्वप्नात कुणाला असेहि बघु नये
की आधाराला त्याचे हात असावे
तुटलेच जर स्वप्न अचानक
हातात आपल्या काहिच नसावे
कुणाला इतकाही वेळ देऊ नये
की आपल्या क्षणाक्षणावर त्याचा अधिकार व्हावा
एक दिवस आरशासमोर आपनास
आपलाच चेहरा परका व्हावा
कुणाची इतकीही ओढ नसावी
की पदोपदि आपण त्याची वाट बघावी
आणि त्याची वात बघता बघता
आपलीच वाट दीशाहीन व्हावी
कुणाचे इतकेही ऐकू नये
की कानात त्याच्याच शब्दांचा घुमजाव व्हावा
आपल्या ओठांतुनही मग
त्याच्याच शब्दांचा ऊच्चार व्हावा
कुणाची अशीही सोबत असू नये
की प्रत्येक स्पंदनात ती जाणवावी
ती साथ गमवण्याच्या केवळ भीतीने
डोळ्यात खळकन अश्रु जमावेत
कुणाला इतकीही माझी म्हनू नये
की त्याचे मीपण आपन विसरून जावे
त्या संभ्रमात त्याने आपल्याला
ठेच देऊन जागे करावे
पण.
कुणाच्या इतक्याही दूर जाऊ नये
की आपल्या सावलीशिवाय सोबत काही rahu नये
ह्या खांद्यावर डोकं ठेवून
तिला रडावंसं वाटावं .
काँलेजनंतर मागे थांबून
सोबत बसावंसं वाटावं .
ज्या स्वप्नांमधे माझ्या
सगळ्या रात्री जागतात .
त्या स्वप्नांमधे हरवून
तिलाही जागावंसं वाटावं .
माझे आसू पुसून तिनं
आमच्या सुखात हसावं .
कधीतरी वाटतं यार,
आपलंही कुणीतरी असावं..!